Zee duiklessen ( Padi open water) in Koh Tao - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Dian - WaarBenJij.nu Zee duiklessen ( Padi open water) in Koh Tao - Reisverslag uit Koh Tao, Thailand van Dian - WaarBenJij.nu

Zee duiklessen ( Padi open water) in Koh Tao

Door: Dianca

Blijf op de hoogte en volg Dian

07 September 2009 | Thailand, Koh Tao



Gisteren de eerste 2 duiklessen in de zee. Pfft, dat was heftig.

Eerst in de ochtend mijn oefeningen doen om de hyperventilatie er onder te krijgen en dat lukt wonderwel goed. Ik mag dus mee de zee op.

Meteen erna hebben we theorieexamen en ik haal het. Jipppieeeee. Die is binnen.

Gay, de instructeur, geeft ons nauwelijks tijd om te eten, snel een snack naar binnen en weer naar het volgende activiteit.

Maar dan, pffft, de zee in. Op de bodem van 6 meter aangeklomen begint het hyperventileren direct. Met grote moeite krijg ik het onder controle. Het lastige van hypervertilatie is dat je het gevoel hebt dat je te weinig lucht hebt. De eerste neiging is dan ook om het mondstuk uit je mond te halen. Dat is niet handig op die diepte. Ik merk dat ik bij afleiding minder last heb, maar zodra ik de tijd heb om over mijn ademhaling na te denken….oeps, dan gaat het fout. Daarbij heb ik ook nog eens veel last van mijn oren bij het afdalen, waardoor ik het rustig aan moet doen.

De zee van 30 graden, zit vol kleurrijke vissen, maar ik heb het te druk om er van te kunnen genieten. De tweede duik zie ik zenuwachitig tegenmoet. Want daarbij moeten we de oefeningen herhalen die we in het zwembad hebben geleerd. Masker vol met water laten lopen en weer vol lucht blazen, mondstuk uit je mond en ademhalen door het reservemondstuk van je buddy, in mijn geval bij Omar, een finese jongeman. Weer last van mijn oren bij het afdalen, weer hyperventileren. Ik vraag me af of ik wel het lef heb om zo diep de oefeningen te doen. Maar alles gaat goed totdat…..Omar een fout maakt. Hij was al behoorlijk over zijn toeren omdat hij laag zat met zijn lucht en kon daardoor niet nadenken. Terwijl hij bij mij zijn reservelucht wil halen ( als oefening) laat hij eerst zijn eigen mondstuk los voordat hij het reservemondstuk vastgepakt heeft. Daarbij houdt hij zijn adem in ( dat mag je dus nooit doen als je geen longwonden wil hebben). Dit zelfde deed hij toen hij weer wilde wisselen met zijn eigen mondstuk. Maar kon hem niet vinden. Ik zag hem zoeken, zonder mondstuk in en met ingehouden adem. Ik wil hem helpen en wilde zijn eigen reservemondstuk aanbieden om hem toch weer snel lucht te kunnen geven. Hij wees het af, wwwooooow. Gelukkig vond ik snel hem zijn eigen mondstuk. Toen we niet veel later daarna boven kwamen was Gay, de instructeur laaiend. Hij liet ons de oefening over doen. Achteraf besef ik pas ten volle wat het problem had kunnen betekenen. Omar is een grote en forse man. Die had ik nooit onder bedwang kunnen krijgen als hij in paniek was geraakt. Ik moet er niet aan denken welk tafereel het had kunnen worden. Wel heb ik door deze fout gemerkt dat ik steeds kalm bleef en na bleef denken. En dat is fijn om te weten, dat ik toch de rust kan bewaren als het nodig is.

Het avontuur was echter nog niet over.

Nauwelijks op de boot aangekomen stak er een hefige storm op. De wind blies veel dikke druppels dwars door het eerste overkapte maar open dek. De boot danste op en neer. De golven speelden met de boot en wij waren doornat, flink afgekoeld, rillend van de kou, weggedraaid van de regen en wind. De zee was te woest. De boot moest een rustige baai vinden. Daar lagen we dan ook even te wachten totdat het ergste achter de rug was. Daarna zette de boot weer koers naar de haven. Het stopte met regenen, de golven bleven hoog. De rit van 20 minuten werd een uur langer. Ondertussen kwam de stemming er wel goed in. Gratis een rollercoaster op de zee.

Nadat we de spullen hadden afgespoeld haastte iedereen zich naar zijn hut om zich op te knappen. Een hete douche zat er niet in. De hutjes hebben alleen maar koud water.

Tjonge wat een dag. Blij dat deze voorbij is. Blij dat ik de uitdagingen ben aan gegaan, naar ook blij dat ze achter de rug zijn. Ik lag dan ook vroeg op bed, helemaal gevloerd.

De volgende dag, nu dus, hebben we duik 3 en 4 gedaan. Duik 3 ging 18 meter diep. We zwommen rond om te wennen aan de diepte. Wat is het daar prachtig en toen kreeg ik pas echt plezier in het duiken. Ik beweeg me makkelijk door het water en heb geen tijd om over mijn adenmhaling na te denken.
De 4de duik was weer ietsje minder, weer de oefeningen herhalen, maar nu ging alles nog een stukje verder. B.v. duikbril geheel van het hoofd weghalen en weer opzetten en met de blote mond je eigen vest een beetje opblazen en dat op 12 meter diepte. Pffft.Maar nu was ik minder zenuwachtig.

Vanavond wordt er in de bar, op het grote scherm de film getoond die vandaag van ons gemaakt is. Daarna eten we gezamelijk als afsluiter.

Ik begin nu dus plezier te krijgen in het duiken, maar heb nog veel praktijkervaring nodig. Ik heb in ieder geval van plan om komende 2 dagen nog 2 funduiken per dag te maken. Daarbij gaan ze tot 30 meter, het maximale wat ik mag duiken met mijn Padi open water diploma.

Maar nu eerst strakjes een biertje terwijl ik naar de fim ga kijken.

xxx

  • 07 September 2009 - 11:05

    Zwanet:

    tjonge wat een avontuur...
    heb zitten zweten tijdens het lezen haha..

    ik kan me voorstellen dat het onder water prachtig is.. en je hebt het binnen...

    toppie!!!!!!!!!!!!!
    kanjer...

    knufffffffffffffff

  • 07 September 2009 - 11:08

    Dinij En Ben:

    We wisten al dat je altijd diep ging, maar nu ga je nog dieper.
    Wat staat ons nog te wachten? Het is een echte thriller aan het worden!!
    Blijven stand by,

    Ma en Pa xx


  • 07 September 2009 - 11:38

    Ine ( Skeffie ):

    Als ik dat allemaal zo lees, zou ik het liefst nu dat vliegtuig instappen!! Mijn tas is gepakt. Kan hem zelfs nog dragen: 13 kg! Valt wel mee niet? Dan heb ik nog wel een dagrugzak ook! Voor foto- en videocamera, tel, reisbescheiden, zonnenbril etc etc.

    Keb er zin in!!!

  • 07 September 2009 - 11:59

    Ellen:

    Hoi lieverd,

    Van harte gefeliciteerd, alweer een diploma erbij.
    Zorg je wel dat het niet nog spannender word, ik vond dit wel erg heftig.
    1 week voorbij, nog 3 te gaan.
    Ik (en wij allemaal) zullen zo blij zijn als jij weer thuis bent.
    Nog heel veel plezier en blijf maar uit de buurt van Omar.

    Schatje, ''Ik mis je heel erg en ik zal blij zijn als ik je weer kan bellen en sms-en''.

    Veel liefs, Ellen

  • 07 September 2009 - 18:30

    Han:

    Been there, done that....
    Ik heb een goed aantal mensen leren duiken en ken het gevoel van jippie als het papiertje binnen is :) Nu gewoon ervan genieten en dan door met deze heerlijke trip. Ik lees je nog steeds elke dag en ben trots op je !!!!!

  • 07 September 2009 - 18:40

    Sabahat:

    Wauw!!!! Jeetje Dianca, wat een avontuur! Hoop dat je een kopie van de opnames meekrijgt!
    Wel eng wat er had kunnen gebeuren met mensen die in paniek raken, en dan nog wel zo diep!
    Waar blijven toch de foto's, lukt dat nog steeds niet?

    Gefeliciteerd met je diploma en geniet van het duiken!

    liefs,

    Sabahat

  • 07 September 2009 - 21:23

    Edith:

    Lieve schat als je pijn in je oren hebt moet je je oren klaren....is je dat niet geleerd ????
    Je knijpt je neus ( door je masker ) dicht en blaast dan...je voelt direct de druk op je oren afnemen...piep geluid niet van schrikken
    als je dit te vaak moet doen..heb je een fikse verkoudheid ..dan kan je beter niet verder duiken !!!!!!!...anders beschadig je door bardruk je oren !!!!

    Verder vindt ik je behoorlijk koelbloedig meid.....kalmte kan je redden !!!!

    Dikke knuf van Edith !!!


  • 09 September 2009 - 11:27

    Nicole:

    Wat gaaf dat je je Open water aan het halen bent!!! Het gaat steeds beter hoor, als je meer duiken maakt. Gewoon goed oefenen, als je wat ontspannener wordt zul je zien dat je zelfs met je ademhaling omhoog en omlaag kunt gaan als je dat wilt.
    Heb je tijd om Advanced te halen? Daar leer je zo veel van, word je echt een stuk betere duiker door.

    Nou, heeeeel veel plezier!!!
    Knuffel van Nicole van Cambio

  • 10 September 2009 - 00:45

    Jeroen:

    Hey lieverd,

    Onwijs gaaf, hoor.. en erg spannend. Ik wil je wel weer terugzien, dus doe voorzichtig, af en toe, he? Ik begin je al te missen.

    Veel liefs en nog veel meer plezier daar..

    xxx

    ps. Als ik mijn telnr weer terug heb heb ik wat nrs van je nodig..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Koh Tao

Dian

Actief sinds 13 Aug. 2009
Verslag gelezen: 433
Totaal aantal bezoekers 61354

Voorgaande reizen:

25 Februari 2022 - 26 Maart 2022

Guatemala 2022, cultuur en natuur

05 November 2021 - 03 December 2021

2021 Thailandreis in covidtijd

12 Februari 2019 - 26 Februari 2019

Bumrungrad Hospital Bangkok 2019

17 Oktober 2017 - 17 November 2017

Backpacken Vietnam, oktober-november 2017

18 November 2014 - 17 December 2014

Backpacken Thailand Laos en Cambodja 2014

18 Januari 2011 - 03 Februari 2011

Met paps en mams 2 weekjes Thaise zon, 2011

01 September 2009 - 30 September 2009

Backpacken Thailand, going with the flow, 2009

Landen bezocht: