9 november Easyride tour, dag 6

Ik sliep als een roosje door de geluiden om mij heen heen. Hier begon de dag al om 5 uur. Ik slaap wat langer.
Vandaag veel haarspeltbochten, soms met gaten in de weg. Af en toe durf ik niet te kijken hoe Marley vlotjes de bochten neemt en niet schroomt om vrachtwagens in te halen. Bij gaten in de weg stuiter ik soms 30 cm uit het zadel.

We stoppen om te lunchen, er ligt veel troep op de grond. Ik vraag Marley waarom de klanten hun rotzooi op de grond gooien. Mensen houden hier niet van troep op tafel, dus gooien ze het op de grond. Een restaurant met troep op de grond is een goed restaurant, want dat betekent dat er veel mensen komen. Leuke logica hebben ze hier.

Marley stopt bij een shopje om een grote zak thee te halen voor zijn vrouw. Zoals met alles gaat het hier op zijn gemakkie. Ik word uitgenodigd voor de hangmat naast een oudere Vietnameese vrouw. Ze blijft kletsen en lachen tegen mij terwijl ze weet dat ik haar niet kan verstaan. Marley helpt af en toe met vertalen. Onschuldig begint het praatje of ik weer wil trouwen. Langzaam aan beginnen ze steeds meer te kletsen en lachen over sex. Ze hebben de grootste lol. Jammer dat ik het niet helemaal kan volgen.

Op de brug bij een brede rivier stoppen we. Er drijven huisjes op het water. Ik hoor geblaf van een hond en gekraai van een haan van de huisjes afkomen. Hier wonen mensen, vissers, die afkomstig zijn van de Mekong Delta. Ze zijn hier komen wonen omdat de Mekong Delta te weinig vis meer heeft, er is daar veel armoede. Hier hebben ze alles opnieuw opgebouwd. De huisjes bestaan uit van allerhande materialen, wat ze maar hebben kunnen vinden.

Marley laat mij een Zijdefabriek zien. Hier worden de poppen ( babyvlinders) gekookt, de zijdedraadjes eraf gehaald, de draadjes worden geweven. De poppen worden gegeten. Ik heb zo'n pop gegeten, beetje melig, niet mijn ding.

Weselcoffee. Ooit van gehoord? Nou, ik niet, maar nu vergeet ik het nooit meer. In het gebied rond Dalat wordt veel koffie geteeld. Vietnam is een echt koffieland en de koffie is heerlijk. In Dalat hebben ze zeer speciale koffie, Weselcoffee. Ze laten wezels de koffiebonen eten. Als de bonen er weer heelhuids en met stront uitkomen, wassen ze de bonen. En dan heb je Weselcoffee. 5 x zo duur als gewone koffie. Ik zag de wezels daar in kooitjes zitten en ik werd er niet blij van. Ik heb wel een koppie geprobeerd.
De eigenaresse van de Weselcoffieshop is dol op honden. Ze heeft er een stuk of 10. Die honden lopen daar rond en hebben veel bekijks, vooral de 2 Alaska Malamutes, de reusuitvoering van de Huskie. Alle honden worden iedere 2 dagen gewassen omdat ze met hun vrouwtje in bed mogen slapen.

Dan is het tijd om afscheid te nemen van Marley. We zijn in Dalat en onze gezamenlijke trip van 6 dagen stopt hier. Hij zet mij af bij een Hostel. Een beetje verdrietig neem ik afscheid van hem. En dan ben ik weer alleen.

Hostel Mooka's home is mijn nieuwe slaapplaats, het is een redelijk nieuw hostel, het is verzorgt, heel schoon en mooi. Ik leer meteen nieuwe mensen kennen en ga met hen de stad in om te gaan eten.
We gaan bij een Vietnamees eettentje zitten waar ze maar 1 gerecht hebben. Ik ruik de geur van het eten en mijn maag keert zich bijna om. De reis met Marley was geweldig, maar het eten in de bergen vond ik niet lekker en heb ik te vaak moeten eten. Ik laat de groep achter en zoek en koop pizza, hmmmm.