De duikcursus in Koh Tao

De duikcursus bestaat uit pure theorie, de eerste middag. 1 leraar op 3 leerlingen. Aandacht genoeg dus. Ik heb het geluk dat ze een Nederlands boek voor me hebben. Dat scheelt een hoop. In korte tijd wordt veel informatie gegeven, Het duizelt me af en toe van alle nieuwe stof. Maar de 2 anderen hebben daar ook last van. De les is pas in het begin van de avond afgelopen. Ik ben doodop, hongerig en snak naar een biertje.Ik duik snel even een internetshop in, daarna ga ik eten, pak mijn biertje, schrans het eten naar binnen en duik daarna even de bar van het resort in. Neem daar nog een biertje. Klets even met mijn duikleraar en herinner me dat ik afgesproken had met mijn twee medereizigers hier naar toe. Het had net gestort regend, de onverharde, donkere wegen waren zeiknat. Ik waagde me richting de afgesproken lokatie. Maar halverwege gaf ik het op. De weg was levensgevaarlijk omdat hij ook nog eens door de grillige heuvels loopt. Ik had niet zo veel zin om te vallen, want dat zou me zeker gebeuren in deze omstandigheden. En wonden in zeewater zijn geen pretje. Ik koerste dus weer terug naar mijn hut. Gelukkig had ik een klein lampje aan mijn tas hangen ( Dank je , Kitty xxx). Het duurde niet lang voordat ik lag te snurken op mijn bedje, erg vroeg voor mijn doen, rond half 11. De volgende morgen werd ik om 8 uur verwacht voor de vervolglessen. Deze ochtend leer ik het ingewikkelde gedoe van pak met luchtfles en de rest van het rattaplan. Dit is echt geen kinderspel. Als ik eindelijk alles onder de knie en aanheb, weeg ik 2 x zo veel. Vandaag oefenen in het zwembad, geen overbodige luxe. Want tjonge, alleen al ademen door dat mondstuk is al een avontuur. En de rest is net zoiets als autorijden, dat moet je gewoon wel eerst leren. Stap voor stap oefenen we allerlei noodoplossingen voor het geval date r iets misgaat en hoe je je hoort te bewegen in het water. Geen kinderspel. Ik heb een paar keer last van hyperventilatie, maar ik overwin het.‘s Middags weer theorie, nog meer ingewikkelde informatie. Als ik had geweten wat er allemaal bij duiken komt kijken…. Ja, dan had ik het nog gedaan, grinnns. We worden naar huis gestuurd met huiswerk, dat ik zometeen echt moet leren. Maar door mijn hyperventilatie mag ik morgenvroeg een uur eerder nog even het zwembad in om te oefenen. Ik kan alleen mee de zee in als ik dit onder controle heb.Nog even doorzeuren over de prijzen hier, lol. De reis vanaf Bangkok naar dit eiland, Koh Tao, 12 uur reizen, met nachttrein, bus en ferrie, incl 4 nachten slapen in een hutje en 4 cursusdagen (diploma Padi open water) kost met 225 euro. En ik moet zeggen, ze maken ze zich  er niet makkelijk van af. De leraar is geweldig, hij overstelpt ons enthousiast met informatie, is erg oplettend, wijst je meteen op fouten, maar geeft ook complimenten.Trouwens, even onder ons… mijn andere twee medeleerlingen bekijk ik ondertussen door andere ogen. Op het begin vond ik het twee nerds. Maar nu kan ik echt lachen met ze. Serieuze jonge mannen die wel tegen een grapje kunnen. Maar goed, morgen dus de zee in, woooow. Best wel een enge gedachte. De anderen hebben ook last van zenuwen, ieder heeft wel zijn eigen zwakke punt.Ik voel me nog steeds supergoed hier. Tot nu toe heb ik me nog niet eenzaam gevoeld en ik heb zin in de rest van de maand. Ik denk dat ik op dit eiland nog wel een paar dagen rondhang. Tijdens de cursusdagen heb ik geen tijd voor andere dingen en ik wil dolgraag meer van het eilend zien, genieten van het nachtleven hier, een paar vrije duiken doen na het behalen van mijn diploma, enz, enz. Gelukkig heb ik niets vast laten leggen, dus kan ik gaan wanneer ik wil.