Dagje Khao Sok
Door: Dianca
Blijf op de hoogte en volg Dian
12 September 2009 | Thailand, Bangkok
De D schijnt een probleem te zijn op deze pc.. Wisten jullie dat het zo wie zo niet meevalt om te typen op een thais bord? Er staan zoveel tekens op en door het vele gebruik zijn verschillende tekens ook niet meer zichtbaar op het bord. Taalcontrole, vergeet het maar. En dan ook nog eens rap typen, want het kost hier 4 cent per minuut.
Voordat je het weet zit je minimaal een uur achter de pc en dat bijna iedere dag.
Ik moet wel ontzettend wennen. Het is rustig hier. Ik ben gisterenavond vroeg naar bed gegaan en heb fantastisch geslapen. Vanmorgen moest ik alweer om half negen present zijn. De reis naar het meer. Met de auto kost het bijna een uur om daar te komen. Het meer is erg groot, als je er omheen zou rijden ben je 600 km verder. Nee, dit is geen tikfout. In het meer zijn hoge bergen als eilanden, hoge stijle bergen met tropisch regenwoud. Er zijn geen echte oevers, alles gaat hier meteen stijl naar boven. Er schijnt geen einde aan te komen. We varen er met een longtailboot, wij zijn de gids, ikke en twee jonge verliefde mensen. De zon schijnt afgewisseld met regen, warme regen, dus geen drama.
Na meer dan een uur gevaren te hebben komen we het eerste menselijke leven tegen. Oude aan elkaar geschakelde hutjes drijven op het water. Daarvan zijn er een paar voor winkeltjes en een restaurant, de rest zijn gastverblijven. Alles gemaakt van materialen uit het regenwoud. Een erg bijzonder gezicht. We krijgen er te eten, verse en warme gerechten. Daarna hebben we even de tijd om het meer in te plonzen. Ik doe dat gaag. Met een grote zwemband duik ik erin.Het water is warm en zacht, de regen op mijn hoofd ook. Er zijn alleen oerwoudgeluiden te horen.Prachtig en fascinerend. Het volgende wat op het programma staat is een wandeling naar de grotten. Hiervoor moeten we door het regenwoud lopen, door rivieren waden. Maar dat laatste is een probleem. Door de vele regen zijn de rivieren gestegen en kunnen we er niet komen. We gaan terug en de gids weet een andere plek om te wandelen. Nou ja wandelen. Daar blijkt dat het meer klimmen is dan wandelen. Met een stok in onze handen zoeken we voorzichtig onze weg bergopwaards. De grond is glibberig, we glijden veel uit. We moeten over rotspartijen klimmen en onder en bovendoor omgevallen bomen. Er schijnt maar geen eine aan te komen. We proberen zo veel mogelijk houvast te vinden bij de bomen en lianen. Ook kleine stenen bieden iets houvast aan je voeten. En lang leve de stok die we bijhebben. Zonder was het nooit gelukt. Uiteindelijk mogen we weer onze weg vervolgen naar beneden. Veel minder inspannend, maar o zo gevaarlijk. Er is dus weinig tijd om rond te kijken, onze blikken zijn echt op het smalle pad gericht. Af en toe zien we wel apen aan de takken hangen, ver van ons weg. Onderweg naar beneden komen we hele hordes grote bijtende mieren tegen. terwijl het toch al zo glad is moeten we daar ook nog over heen springen of tussn door dansen. Want voordat je het weet kruipen ze via je benen naar boven.
Uiteindelijk beneden aangekomn blijken we bij en familie te zijn aangeland die daar woont. Weer een paar drijvene hutjes. We krijgen koffie en thee en pa komt aanzetten met een versgekookte kip en eieren. Normaal gesproeken ben ik erg voorzichtig waar ik vlees of vis eet. Je weet tenslott vaak niet hoelang iets in de hitte heeft gelegen. Maar dit aanbod was niet af te slaan. Ik heb dus van de kip en eieren gegeten. Hopelijk hoef ik dat later niet te bezuren. Later kwam hij ook nog met wiskey aanzetten. Volgens de gids komen deze mensen niet verdere dan hun eigen omgeving. Zien dus alleen gasten verschijnen , maar komen zelf niet in de bewoonde wereld. Erg bijzonder te beseffen dat ze nauwelijks weten wat een koelkast of tv is.Terwijl wij ons soms druk kunnen maken om een foute stoeptegel.
Met de longtialboot op weg naar het vertrekpunt heb ik tijd om even goed na te denken. Wil ik hier wel een paar dagen blijven? De meeste trips gaan niet door ivm de regen. Andere trips niet omdat er zo weinig gasten zijn in dit gebied.
Ik besluit dan ook om morgen de nachttrein naar Bangkok te nemen. Van daar uit wil ik naar Pattaya, waar een internetkennis van me woont.
Pattaya is een verschrikkelijk toeristisch oord, waar vooral veel oudere mannen op zoek gaan naar een jonge thaise vrouw, maar alla, ik wil het toch wel eens proberen en er eens een kijkje nemen.
Dus mijn dag ziet er morgen zo uit...
Bus vanuit hier naar een punt waar de nachttrein langskomt. Mijn gids weet waar dat is. Vanuit Bangkok de bus naar Pattaya. Eens kijken wat er uit komt van deze planning.
Wens me maar weer een prettige reis, lol.
Voordat je het weet zit je minimaal een uur achter de pc en dat bijna iedere dag.
Ik moet wel ontzettend wennen. Het is rustig hier. Ik ben gisterenavond vroeg naar bed gegaan en heb fantastisch geslapen. Vanmorgen moest ik alweer om half negen present zijn. De reis naar het meer. Met de auto kost het bijna een uur om daar te komen. Het meer is erg groot, als je er omheen zou rijden ben je 600 km verder. Nee, dit is geen tikfout. In het meer zijn hoge bergen als eilanden, hoge stijle bergen met tropisch regenwoud. Er zijn geen echte oevers, alles gaat hier meteen stijl naar boven. Er schijnt geen einde aan te komen. We varen er met een longtailboot, wij zijn de gids, ikke en twee jonge verliefde mensen. De zon schijnt afgewisseld met regen, warme regen, dus geen drama.
Na meer dan een uur gevaren te hebben komen we het eerste menselijke leven tegen. Oude aan elkaar geschakelde hutjes drijven op het water. Daarvan zijn er een paar voor winkeltjes en een restaurant, de rest zijn gastverblijven. Alles gemaakt van materialen uit het regenwoud. Een erg bijzonder gezicht. We krijgen er te eten, verse en warme gerechten. Daarna hebben we even de tijd om het meer in te plonzen. Ik doe dat gaag. Met een grote zwemband duik ik erin.Het water is warm en zacht, de regen op mijn hoofd ook. Er zijn alleen oerwoudgeluiden te horen.Prachtig en fascinerend. Het volgende wat op het programma staat is een wandeling naar de grotten. Hiervoor moeten we door het regenwoud lopen, door rivieren waden. Maar dat laatste is een probleem. Door de vele regen zijn de rivieren gestegen en kunnen we er niet komen. We gaan terug en de gids weet een andere plek om te wandelen. Nou ja wandelen. Daar blijkt dat het meer klimmen is dan wandelen. Met een stok in onze handen zoeken we voorzichtig onze weg bergopwaards. De grond is glibberig, we glijden veel uit. We moeten over rotspartijen klimmen en onder en bovendoor omgevallen bomen. Er schijnt maar geen eine aan te komen. We proberen zo veel mogelijk houvast te vinden bij de bomen en lianen. Ook kleine stenen bieden iets houvast aan je voeten. En lang leve de stok die we bijhebben. Zonder was het nooit gelukt. Uiteindelijk mogen we weer onze weg vervolgen naar beneden. Veel minder inspannend, maar o zo gevaarlijk. Er is dus weinig tijd om rond te kijken, onze blikken zijn echt op het smalle pad gericht. Af en toe zien we wel apen aan de takken hangen, ver van ons weg. Onderweg naar beneden komen we hele hordes grote bijtende mieren tegen. terwijl het toch al zo glad is moeten we daar ook nog over heen springen of tussn door dansen. Want voordat je het weet kruipen ze via je benen naar boven.
Uiteindelijk beneden aangekomn blijken we bij en familie te zijn aangeland die daar woont. Weer een paar drijvene hutjes. We krijgen koffie en thee en pa komt aanzetten met een versgekookte kip en eieren. Normaal gesproeken ben ik erg voorzichtig waar ik vlees of vis eet. Je weet tenslott vaak niet hoelang iets in de hitte heeft gelegen. Maar dit aanbod was niet af te slaan. Ik heb dus van de kip en eieren gegeten. Hopelijk hoef ik dat later niet te bezuren. Later kwam hij ook nog met wiskey aanzetten. Volgens de gids komen deze mensen niet verdere dan hun eigen omgeving. Zien dus alleen gasten verschijnen , maar komen zelf niet in de bewoonde wereld. Erg bijzonder te beseffen dat ze nauwelijks weten wat een koelkast of tv is.Terwijl wij ons soms druk kunnen maken om een foute stoeptegel.
Met de longtialboot op weg naar het vertrekpunt heb ik tijd om even goed na te denken. Wil ik hier wel een paar dagen blijven? De meeste trips gaan niet door ivm de regen. Andere trips niet omdat er zo weinig gasten zijn in dit gebied.
Ik besluit dan ook om morgen de nachttrein naar Bangkok te nemen. Van daar uit wil ik naar Pattaya, waar een internetkennis van me woont.
Pattaya is een verschrikkelijk toeristisch oord, waar vooral veel oudere mannen op zoek gaan naar een jonge thaise vrouw, maar alla, ik wil het toch wel eens proberen en er eens een kijkje nemen.
Dus mijn dag ziet er morgen zo uit...
Bus vanuit hier naar een punt waar de nachttrein langskomt. Mijn gids weet waar dat is. Vanuit Bangkok de bus naar Pattaya. Eens kijken wat er uit komt van deze planning.
Wens me maar weer een prettige reis, lol.
-
12 September 2009 - 14:51
Zwanet:
een hele fijne reis toegewenst... en veel plezier... je schrijft ontzettend mooi.. en de foto's zien we wel in Nederland toch...
dikke kusssssssssssssss -
12 September 2009 - 19:16
Sabahat:
Je bent inmiddels al goed gehard toch? Have fun, Bikkel! -
12 September 2009 - 20:13
Nicole:
Tja, Pattaya... Het is wel fascinerend hoor, die dikke Duitsers met die mooie Thaise dames die verveeld om zich heen kijken en met hun mobieltje spelen bij het zwembad. Nou ja, je kunt er lekker naar het strand en uit en heeel goed Thais eten, toch wel. Het is wel wat voor jou,heel levendige plaats. Ik duim voor mooi weer!
Daaaaag, knuf van Nicole -
12 September 2009 - 20:58
Luka:
Heey Dinca
nou omdat je het zo lief vraagt :P een hele prettige reis toegewenst. Bij mij gaat alles goed, hier in CA. Zo te horen bij jou ook :) Heel veel plezier en ik zie je over een paar weken weer in het kikkerlandje :)
kus en dikke knuffel van mij -
12 September 2009 - 21:16
Edith:
Meid is al met al een avontuur hoor !!!
Bijtende mieren OEFFFF
Apen in de verte ..oerwoud geluiden
Damnnn IK WIL OOK !!!
Lijkt me echt super...
Ben net als de rest razend benieuwd naar de foto's straks....ik blijf je volgen hier
Dikke knuf en Kus
-
13 September 2009 - 20:50
Margot Herbrink:
... ben even afwezig geweest, 3 lange trainingsdagen + voorbereiding etc. Maar heb je verslagen weer gelezen en ben bij. Wow, wat een gave reis ben jij aan het maken. Dit neemt niemand je nooit meer af... xxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
