naar Kanchanaburi

Vroeg op, want we zouden vertrekken naar Kanchanaburi. Met een overstap in Suphanburi.
Die ochtend staat er een bus voor het hotel. Niet voor ons, maar voor een grote groep jonge Thai mensen. We schatten in dat de jongens en meisjes rond de 16 jaar zijn. Ze zien er allemaal modieus uit, gave huid, mooie mensen. Met verwondering bekijken we de mooie bus. Een dubbeldekker, onderin een ruimte met een bankstel, waarschijnlijk voor de begeleiders. Alles verloopt net zo rustig onder de jongelui, we hoorden ze niet eens vertrekken. De enige last die we van ze hadden is dat ze de hele selfservice van het ontbijt leeggeroofd hebben. Er was weinig meer over.
De bus is weer een happening. Ramen en deur open, hobbel de bobbel. 1,50 per persoon voor een bijna 2 uur durende rit. Waarop we moeten overstappen in een andere bus, weer 2 uur rijden.
Bij het busstation in Kanchanaburi staan taxi’s te wachten. Voordat we het wisten waren we in het hotel.





Paps:
“Toch maar proberen een bijdrage te leveren aan dit reisverslag, al zal dat niet meevallen na de bijna professionele aanpak van Dianca.
De dag na aankomst in Kanchanaburi lieten we ons naar het River Kwai Hotel brengen. Een oud maar mooi luxe hotel met alles erop en eraan. Zwembad, Fitness, alle vloeren voorzien van vloerbedekking en een uitzicht om van te smullen. Overal waar je komt in de hotels in dit land wordt je behandeld als een koning maar hier deden ze er nog een schepje bovenop. En dat alles voor de prijs van 40 euro per nacht.
We gaan eerst uitrusten aan het zwembad tot zeven uur en daarna laat Dianca een massage doen waar ze steunend en kreunend uitkomt van de spierbehandeling.
Na het eten van een Thaise schotel lopen we naar de Nightmarket , een kilometer verderop en genieten van de aparte sfeer die er van uit gaat. Terug in het hotel zijn we nog uren bezig met ons te informeren via deze ( Google) laptop over welke bezienswaardigheden we morgen zullen bezoeken. Eigenlijk niet moeilijk want de volgende morgen gaan we eerst met de tuk-tuk op weg naar de brug over de rivier de Kwai.
Het was er druk en ook hier veel kraampjes en gedenktekens die betrekking hebben op de tweede wereldoorlog. Toen we over de brug liepen werden we onwillekeurig gegrepen door wat er , zelfs na de capitulatie van de Duitsers, nog heeft plaatsgevonden. Dit werd nog eens extra duidelijk toen we het museum bezochten. Heel indrukwekkend!
Met de longtale boot maken we een tocht over de rivier van ca. 1 uur en bezoeken onderweg de apenschool. Heel leuk. Terug bij de brug laat Dianca zich uitgebreid fotograferen als ze zich met een tijgerjong bezighoudt (tegen betaling uiteraard). De dag is uitzonderlijk heet en we besluiten de schaduw op te zoeken in een overdekt restaurant. Thuis gekomen laat Dianca zich weer masseren We gunnen dit onze onvolprezen lieve gids en beschermengel natuurlijk van harte) en daarna gaan we ( Dinij was vandaag onvermoeibaar) naar de Cowboybar waar een heel gezellig toeven en eten was. Er zat een western-orkestje en waarop door de bezoekers gedanst werd. De enige ongewenste gasten waren de muggen. Maar ook hier werd rekening mee gehouden door iedereen te voorzien van een spuitbusje tegen muggen. We waren het er alle drie over eens;…Het was een dag met een gouden randje.
Ben”