02-12-2021, Bangkok.
Door: Dianca
Blijf op de hoogte en volg Dian
02 December 2021 | Thailand, Bangkok
Met de taxi kwam ik aan in het gereserveerde hotel. https://www.furama.com/xclusive/sukhumvit/
Ik was wat geïrriteerd omdat ik vanuit het rustige Railay in het drukke Bangkok aankwam. Het hotel ligt direct aan een drukke weg. De lucht van het verkeer sloeg meteen op mijn longen. Roken is er niets bij.
Maar goed, het is een mooi hotel en in de grote hotelkamer merk je niets van alle drukte buiten.
De dagen zijn voorbij gevlogen. Elke dag had ik een missie.
Zo had ik een afspraak gemaakt in een kliniek om te kijken hoe het met mijn hormonen zit. Zo’n 20 jaar heb ik last van opvliegers, stemmingswisselingen, slecht slapen en ga zo maar door. In deze kliniek hebben ze mijn bloed afgenomen en over een paar dagen krijg ik de uitslag. Ik heb medicijnen meegekregen om mijn hormoonhuishouding en gevolgen hiervan te kunnen temperen.
Uiteraard moest ik weer een covidtest doen om terug te kunnen vliegen. En die test, dat doen ze hier grondig. Bloeddruk en temperatuur meten, een lange vragenlijst over de gezondheid en dat meerdere keren. Hoe lang je in Thailand was, hoe lang je wil blijven, of je in de laatste 6 maanden nog in andere landen bent geweest. En als laatste, de covid test. Dan mag je in een afgesloten tent gaan zitten en je mondkapje afdoen. De test wordt met armen vanuit een plastic opening afgenomen en dan mag je je mondkapje weer opdoen en gaan.
De volgende dag moet je terugkomen om de testuitslag op te halen.
Tijdens het wachten zag ik iets wat ik nog nooit had gezien. Ik zag een robot, zo groot als een afvalbak die zelfstandig tussen de mensen heen rolde. Hij maakte de koddige geluidjes wat je soms ook bij robots in een film ziet. Deze robot heeft de taak om spullen van de ene kant naar een andere kant te brengen. Zijn naam is Hapybot. Kijk voor de gein dit filmpje maar:
https://www.youtube.com/watch?v=pk3c2MDYwLU
Ik ben gelukkig covid negatief en mag gaan vliegen.
Tijdens mijn vakantie was er een tand gebroken en ik ben hier naar de tandarts geweest. De ene dag binnen lopen en een afspraak maken voor de volgende dag. Dat kan hier. Wel weer honderdduizend vragen door de covid. Mijn tand werd netjes gerepareerd en dat voor 50 euro.
Ik ging naar het Lumpini Park waar veel monitor lizards zitten. Niet opgesloten, maar vrij bewegend door het park. Deze zijn nog een stukje groter dan de lizards die ik in Railay zag. Zeker tussen de meter en anderhalve meter. Indrukwekkend.
https://www.youtube.com/watch?v=Z4iQgw_fjUo
Ik ben veel op pad geweest en heb veel gewandeld door Bangkok. Gebruik makend van de skytrain. Dit rond dolen door Bangkok gaat veel gemakkelijker dan 10 jaar geleden. Toen ging ik op weg met een plattegrond en visitekaartje van het hotel. Steeds weer kwam ik er achter dat het erg moeilijk is om de weg te vinden en niet te verdwalen. Daarom had ik het visitekaartje bij. Dan kon een taxi mij weer terug brengen naar het hotel.
Nu gebruik ik vooral googlemaps en maps.me. Van te voren leg ik mijn bestemming vast op deze digitale kaarten. Verdwalen is bijna onmogelijk. Ik heb de taxi’s dus niet meer nodig.
Ieder uitstapje zag ik weer andere dingen. Iedere buurt heeft zo zijn verborgen plekjes. Ik snaaide hier en daar wat eten en drinken van de straatverkopers. En kwam moe en voldaan terug in mijn hotel.
Wat mij in het bijzonder opvalt is dat Bangkok snel veranderd, hyper modern aan het worden is. Er staan grote shopping malls met alle luxe. Op straat de ouderwetse eettentjes en kleine winkeltjes waar ze van alles verkopen. Hier en daar een bedelaar op straat. En het is druk, overal zijn veel mensen. Veel geluid. Veel indrukken. Wandelen is een avontuur. Maar wel overal met mondkapje op. Veel temperatuur metingen als je ergens naar binnen gaat.
Ik maak gemakkelijk contacten met andere gasten in het hotel tijdens het buiten roken. Ik hoor wonderlijke covidverhalen.
Een man uit Australie verteld dat Australie 2 jaar in lockdown heeft gezeten. Je mocht alleen werken als je verpleger of andere hulpverlener was. De meeste mensen zaten 2 jaar thuis opgesloten. Nu de Afrikaanse variant overal toeslaat heeft hij een probleem. Want komt hij nog wel zijn eigen land in? Zijn vluchten zijn al een paar keer verzet en hij moet rekening houden met de covidtest die op die manier verloopt. Hij heeft er een hard hoofd in.
Ik sprak een Zuid-Afrikaanse man die al 17 jaar in Bangkok woont en al die tijd niet meer in Zuid-Afrika was geweest. Hij werd afgelopen week gebeld door de Thaise overheid dat hij zich moest melden, want hij had een Zuid-Afrikaans paspoort. Hilarisch natuurlijk. Maar deze meneer reist graag over de wereld. Dat zit er voorlopig met zijn paspoort niet in.
Mijn Zweedse vrienden uit Krabi hebben nog 4 maanden vakantie. Ze wilden graag meerdere landen bezoeken. Ook voor hen wordt dit waarschijnlijk een probleem door de nieuwe covid ontwikkelingen. Ze weten even niet meer wat ze kunnen doen of wat verstandig is.
Ik had mijn plantjes nog steeds bij me. In 6 kleine plastic flesjes. Hopelijk overleven ze deze zware marteling. Afwachten maar.
Ik had nog een idee. Ras guppy’s meenemen vanuit Thailand naar huis. Hierover was ik al een tijdje in gesprek met een Duitse expat. Hij helpt mij daarbij, ondanks dat we elkaar nog nooit hebben ontmoet. Best spannend want guppy’s in je eigen bagage meenemen is best wel een enge gedachten. Overleven ze dat wel? En doet deze voor mij vreemde man wat hij beloofd. Nou, dat deed hij.
De dag van vertrek werd een doos bezorgd bij mijn hotel. De guppy’s waren goed verpakt in 2 piepschuimdozen. De dozen pasten in mijn backpack, rondom ingestopt door mijn kleding om de dozen met de guppy’s zo goed mogelijk te beschermen. Ik was ontzettend blij dat dit projectje goed verliep. Ik kan niet wachten totdat ik de guppy’s thuis kan uitzetten in mijn aquarium. Toch nog iets leuks om naar uit te kijken daar deze fijne vakantie.
Helaas, ja, mijn vakantie zit er weer op. Ik heb het gevoel dat ik langer dan 4 weken ben weg geweest. Terug thuis komen in een land dat half in de lockdown zit, trekt mij niet echt. Ik zie er tegen op om de koude buitenlucht te trotseren. En zal moeten herwennen aan het ritme van de werkdagen. Dat gaat niet meevallen nu ik even los ben gekomen van alles. Ja, ik weet het, over 2 weekjes zit ik weer in mijn oude ritme. Zo gaat dat.
Ik was wat geïrriteerd omdat ik vanuit het rustige Railay in het drukke Bangkok aankwam. Het hotel ligt direct aan een drukke weg. De lucht van het verkeer sloeg meteen op mijn longen. Roken is er niets bij.
Maar goed, het is een mooi hotel en in de grote hotelkamer merk je niets van alle drukte buiten.
De dagen zijn voorbij gevlogen. Elke dag had ik een missie.
Zo had ik een afspraak gemaakt in een kliniek om te kijken hoe het met mijn hormonen zit. Zo’n 20 jaar heb ik last van opvliegers, stemmingswisselingen, slecht slapen en ga zo maar door. In deze kliniek hebben ze mijn bloed afgenomen en over een paar dagen krijg ik de uitslag. Ik heb medicijnen meegekregen om mijn hormoonhuishouding en gevolgen hiervan te kunnen temperen.
Uiteraard moest ik weer een covidtest doen om terug te kunnen vliegen. En die test, dat doen ze hier grondig. Bloeddruk en temperatuur meten, een lange vragenlijst over de gezondheid en dat meerdere keren. Hoe lang je in Thailand was, hoe lang je wil blijven, of je in de laatste 6 maanden nog in andere landen bent geweest. En als laatste, de covid test. Dan mag je in een afgesloten tent gaan zitten en je mondkapje afdoen. De test wordt met armen vanuit een plastic opening afgenomen en dan mag je je mondkapje weer opdoen en gaan.
De volgende dag moet je terugkomen om de testuitslag op te halen.
Tijdens het wachten zag ik iets wat ik nog nooit had gezien. Ik zag een robot, zo groot als een afvalbak die zelfstandig tussen de mensen heen rolde. Hij maakte de koddige geluidjes wat je soms ook bij robots in een film ziet. Deze robot heeft de taak om spullen van de ene kant naar een andere kant te brengen. Zijn naam is Hapybot. Kijk voor de gein dit filmpje maar:
https://www.youtube.com/watch?v=pk3c2MDYwLU
Ik ben gelukkig covid negatief en mag gaan vliegen.
Tijdens mijn vakantie was er een tand gebroken en ik ben hier naar de tandarts geweest. De ene dag binnen lopen en een afspraak maken voor de volgende dag. Dat kan hier. Wel weer honderdduizend vragen door de covid. Mijn tand werd netjes gerepareerd en dat voor 50 euro.
Ik ging naar het Lumpini Park waar veel monitor lizards zitten. Niet opgesloten, maar vrij bewegend door het park. Deze zijn nog een stukje groter dan de lizards die ik in Railay zag. Zeker tussen de meter en anderhalve meter. Indrukwekkend.
https://www.youtube.com/watch?v=Z4iQgw_fjUo
Ik ben veel op pad geweest en heb veel gewandeld door Bangkok. Gebruik makend van de skytrain. Dit rond dolen door Bangkok gaat veel gemakkelijker dan 10 jaar geleden. Toen ging ik op weg met een plattegrond en visitekaartje van het hotel. Steeds weer kwam ik er achter dat het erg moeilijk is om de weg te vinden en niet te verdwalen. Daarom had ik het visitekaartje bij. Dan kon een taxi mij weer terug brengen naar het hotel.
Nu gebruik ik vooral googlemaps en maps.me. Van te voren leg ik mijn bestemming vast op deze digitale kaarten. Verdwalen is bijna onmogelijk. Ik heb de taxi’s dus niet meer nodig.
Ieder uitstapje zag ik weer andere dingen. Iedere buurt heeft zo zijn verborgen plekjes. Ik snaaide hier en daar wat eten en drinken van de straatverkopers. En kwam moe en voldaan terug in mijn hotel.
Wat mij in het bijzonder opvalt is dat Bangkok snel veranderd, hyper modern aan het worden is. Er staan grote shopping malls met alle luxe. Op straat de ouderwetse eettentjes en kleine winkeltjes waar ze van alles verkopen. Hier en daar een bedelaar op straat. En het is druk, overal zijn veel mensen. Veel geluid. Veel indrukken. Wandelen is een avontuur. Maar wel overal met mondkapje op. Veel temperatuur metingen als je ergens naar binnen gaat.
Ik maak gemakkelijk contacten met andere gasten in het hotel tijdens het buiten roken. Ik hoor wonderlijke covidverhalen.
Een man uit Australie verteld dat Australie 2 jaar in lockdown heeft gezeten. Je mocht alleen werken als je verpleger of andere hulpverlener was. De meeste mensen zaten 2 jaar thuis opgesloten. Nu de Afrikaanse variant overal toeslaat heeft hij een probleem. Want komt hij nog wel zijn eigen land in? Zijn vluchten zijn al een paar keer verzet en hij moet rekening houden met de covidtest die op die manier verloopt. Hij heeft er een hard hoofd in.
Ik sprak een Zuid-Afrikaanse man die al 17 jaar in Bangkok woont en al die tijd niet meer in Zuid-Afrika was geweest. Hij werd afgelopen week gebeld door de Thaise overheid dat hij zich moest melden, want hij had een Zuid-Afrikaans paspoort. Hilarisch natuurlijk. Maar deze meneer reist graag over de wereld. Dat zit er voorlopig met zijn paspoort niet in.
Mijn Zweedse vrienden uit Krabi hebben nog 4 maanden vakantie. Ze wilden graag meerdere landen bezoeken. Ook voor hen wordt dit waarschijnlijk een probleem door de nieuwe covid ontwikkelingen. Ze weten even niet meer wat ze kunnen doen of wat verstandig is.
Ik had mijn plantjes nog steeds bij me. In 6 kleine plastic flesjes. Hopelijk overleven ze deze zware marteling. Afwachten maar.
Ik had nog een idee. Ras guppy’s meenemen vanuit Thailand naar huis. Hierover was ik al een tijdje in gesprek met een Duitse expat. Hij helpt mij daarbij, ondanks dat we elkaar nog nooit hebben ontmoet. Best spannend want guppy’s in je eigen bagage meenemen is best wel een enge gedachten. Overleven ze dat wel? En doet deze voor mij vreemde man wat hij beloofd. Nou, dat deed hij.
De dag van vertrek werd een doos bezorgd bij mijn hotel. De guppy’s waren goed verpakt in 2 piepschuimdozen. De dozen pasten in mijn backpack, rondom ingestopt door mijn kleding om de dozen met de guppy’s zo goed mogelijk te beschermen. Ik was ontzettend blij dat dit projectje goed verliep. Ik kan niet wachten totdat ik de guppy’s thuis kan uitzetten in mijn aquarium. Toch nog iets leuks om naar uit te kijken daar deze fijne vakantie.
Helaas, ja, mijn vakantie zit er weer op. Ik heb het gevoel dat ik langer dan 4 weken ben weg geweest. Terug thuis komen in een land dat half in de lockdown zit, trekt mij niet echt. Ik zie er tegen op om de koude buitenlucht te trotseren. En zal moeten herwennen aan het ritme van de werkdagen. Dat gaat niet meevallen nu ik even los ben gekomen van alles. Ja, ik weet het, over 2 weekjes zit ik weer in mijn oude ritme. Zo gaat dat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
