30 oktober Ninh Phong Nha

Vandaag ga ik naar de bekende grotten. Ik kan kiezen om zelf met een scooter te gaan of met een tour. Ik heb 2 jongens gezien met verwondingen, ze waren gevallen met de scooter. Nare schaaf wonden. Dat ga ik niet riskeren. Dan maar de duurdere tour. http://phongnhadiscovery.com/en/tours/dark-cave-paradise-cave/ .

Weer klimwerk. Met de vele trappen naar boven. Ik zweer dat dit de laatste keer is dat ik zo ver naar boven ga. Zo masochistich ben ik nou ook weer niet. Maar ook nu weer is het de klim waard. De Paradise cave is erg indrukwekkend. We komen in een grot van 7 km lang, waarvan wij alleen de eerste kilometer doen op aangelegde bruggen. Op sommige plekken is de grot 40 meter hoog. Je blijft kijken naar de bijzonder gevormde stalactieten en stalagmieten. We mogen nergens aankomen omdat dit het proces verstoort. Sommigen zijn gegroeid tot pilaren, zooooo groot, je wordt er stil van. Dit is 1 van de mooiste grotten van de wereld. De grot voelt bijna heilig aan, zo mooi.

's Middags gaan we naar de Dark cave. Dit gedeelte van de tour is nogal toestisch opgezet, maar toch erg leuk om te doen. We krijgen een zipline outfit aan, Een zwemvest aan. Een helm met een lampje erop. Met een zipline gaan de naar de andere kant van de rivier. Vanaf daar moeten we de donkere grot inzwemmen, daar doen we onze lampjes aan. We zwemmen een stuk in het donker met alleen onze helmlampjes aan, waarna we weer naar vaste grond gaan. Afhankelijk van onze lampjes lopen we smalle gangen door. De smalle gangen zijn nat en glibberig. Op het einde van het smalle pad komen we bij een waterpoel. De waterpoel is verzadigd met modder. Al glijdend en lachend smeren we onszelf in met de modder. Het is een grappig gezicht. De hele groep, zonder zwemvest, maar wel ingesmeerd en met helm in het licht van onze helmlampjes. We zwemmen achter elkaar de grot weer uit, het laatste stuk moeten we de lampjes uitdoen. Nu zwemmen we echt helemaal in het donker. Daarna doet alleen de gids zijn lampje aan als wij weer naar op de waterkant stappen. Daarna gaat zijn lampje weer uit. Hij laat ons hierdoor een bijzonder gevoel ervaren. Want hier is het altijd donker.

Met kano's varen we terug naar de startplek. Daar kan je via een zwierend touw in het water springen. Je start 6 meter boven het water. Ik denk dat ik dat wel kan en durf. Maar nee, mijn verstand weigerd. Ik durf niet. Een aantal van de jonge meiden in mijn groep doen het wel. Eentje gaat plat op haar gezicht. Maar komt toch weer lachend boven. De rest staat lachend te kijken. Iedere keer wordt het meisje wat wel durft aangemoedigd. De groep heeft op het einde van de dag elkaar gevonden, we praten veel, lachen veel.

s' Avonds in het hostel speelt een bandje. Het is erg druk die avond. Het bandje krijgt het voor elkaar om de hele boel gek te krijgen. Er wordt meegezongen. De jongeren staan op de banken en tafels te dansen. Het is een gekke boel. Ik zie de jonge meiden van overdag. Ze trekken mij mee in hun groep en we hebben al dansend en zingend een hoop lol.