26 oktober Ninh Binh

Doodmoe word ik 's morgens wakker. Mijn lichaam wil even niet meer. Dit word dus een rustig dagje. Ninh Binh is een procinciaals stadje. Niet zo druk als Hanoi en overzichtelijker. Er zijn hier weinig toeristen. Ik rust deze dag veel, knap mezelf wat op, werk mijn verslagen bij, wat de laatste dagen niet is gelukt. En hang en wandel wat rond in het stadje. Ik vind een uitstekend straateet tentje.

Ik heb alle tijd, het lijkt mij heerlijk om een massage te krijgen. Ik vind een winkeltje dat hoofd- en gezichtmassage geeft. Het is een klein winkeltje met oude spullen, eenvoudig. Ze heeft nog een klant. Daarvan wast ze het haar. Om en om werkt ze met ons. Dus terwijl ze mij masseert, wisselt ze het af met het wassen van het haar van iemand anders. Ahumm. Kosten 2 euro. Jammer dat ik van de massage pijn in mijn nek heb overgehouden. Goedkoop is duurkoop ;)

Het is inmiddels een gewoonte geworden om vanuit mijn verblijfplek te vertrekken zonder op te letten waar ik heen ga en op eigen gelegenheid met behulp van Maps.Me mijn weg terug te vinden. Dit keer loop ik een uur lopen en probeer de kortste route terug naar mijn guesthouse te vinden. Ik verdwaal 2 keer, het wordt donker. In het donker ziet alles er anders uit . Veel winkeltjes zijn gesloten en hebben hun koopwaar binnen gezet, dat geeft een ander straatbeeld. En ja ik ben nachtblind. Eindelijk, met wat lichaamstaalhulp van inwonenrs kom ik ' thuis'.

Ik zoek uit hoe ik de volgende dag Tam Coc ga bezoeken. Een georganiseerde reis kost 30 euro. Na wat speurwerk op google zie ik hoe ik deze trip alleen kan doen, voor veel minder geld.