Koh Rong, 13 december

Han heeft gelijk, soms moet je weer alleen verder trekken om nieuwe mensen te leren kennen.
En ik ben zo blij dat ik in dit Guesthouse ben gebleven. Het heeft mij veel moois gebracht.

Het is 3 uur s'nachts en mijn wekker gaat. De elektriciteit werkt niet. Met mijn hoofdlampje, tandenborstel en handdoek ga ik naar de wc-alla-doucheruimte. Onder de koude douche poets ik mijn tanden. Ik snak naar koffie en gelukkig is er boven in de draagbare boiler nog heet water. Een builtje oploskoffie doet de rest. Na 3 koppen koffie word ik een beetje wakker. Inmiddels is de guesthousedame en de Fransman ook wakker. Ook zij lopen met lampjes. We wachten in het donker met een enkel lampje op de buren. Door het licht van de lampjes worden de buurkippen, kuikens en eend wakker. Ik zie dat ze hun poten uitstrekken. het lijkt een gezinnetje te zijn. Ik moet lachen als ik zie dat de eend de kip probeert te dekken. Ik kijk nog eens naar de kuikentjes, nee, ze zijn echt niet van hem, grinnn.


De buren hebben een boot van hout, 3 meter breed, 12 meter lang, met motor. In het donker stappen we met onze lampjes op de deinende boot. Bij het varen zwiept de boot heen en weer, op en neer. Water vliegt in de boot. Ondanks dat het warm is begin ik te rillen als ik nat word. Gelukkig heb ik mijn waterdichte tas bij. Mijn beide nieuwe vrienden zijn bang, ook voor hen is dit de eerste keer om 's nachts te varen. Maar ik geniet met volle teugen en vertrouw op de vissers. Want dat is wat we gaan doen, vissen. Hoe verder we de zee opgaan, hoe ruiger de zee wordt. Het vissen gaat hier met een ronde koker waarom visdraad zit. Aan het einde zit een lood en vishaak/ visstukjes. Je laat het zakken in de zee. En je laat de draad lopen totdat helaas diep in de zee komt. Ik sla een vis aan de haak. I killed a fish! Maar we moeten terug, de zee wordt te ruw en gevaarlijk voor dit bootje.Mijn nieuwe vrienden zijn blij, vooral de guesthousedame. Ik ben wat minder blij maar zie ook in dat het gevaarlijk wordt.

Teruggekomen bij het guesthouse vertelt de guesthouse dame alles in geuren en kleuren aan haar buren. Ik versta er niets van maar haar handgebaren spreken boekdelen.

De guesthousedame neemt me mee naar een eettentje waar alleen inwoners komen. Ook daar zit ik weer tussen de cambodianen om af te wachten wat ik op mijn bordje krijg. Het smaakt uitstekend, 1 dollar.

Deze zelfde dame laat een jong meisje komen om haar rug te laten masseren met tijgerbalsem. Ik vroeg het meisje of ze het ook bij mij wilde doen. Deze massage wordt gedaan met het het dekseltje van het potje, Ze schrapen daarmee stevig over de rug. Beetje pijnlijk en het wordt heet, maar het is heerlijk.