Sihanoukville, 14 december

Gisteren ging ik op zoek naar het groepje waarmee ik zo lang had opgetrokken. De hoofdstraat aan het strand is niet lang en ik had ze snel gevonden. Ze waren net aangekomen. Heel leuk om ze nog eens te zien en spreken.

Vanmorgen stond ik op met buikloop. Iedereen krijgt hier wel eens een paar dagen last van zijn buik. Zo ook ik, maar waarom nu, nu ik weer verder moet trekken? Ik neem de speedboot naar het vaste land, Sihanoukville. De boot afgeladen vol met mensen en bagage. We varen het haventje uit en knallen meteen een zeer onrustige zee op. De golven wild en hoog. De boot vaart met volle snelheid tegen de golven op. Een wilde reis waarbij je moet oppassen niet uit je stoel te vallen. Joelende mensen die het prachtig vinden en schreeuwende mensen die bang zijn. Het personeel trekt er op uit om plastic zakjes uit te delen. Steeds meer mensen worden zeeziek, steeds meer zakjes zijn er nodig. Er wordt heel wat afgekotst. Ik zit op een plek waar het woeste zoute water naar binnen regend. Binnen korte tijd ben ik drijfnat. Een spannende maar ongemakkelijke rit.

Er van uitgaande dat het weer heel gemakkelijk zou zijn om op het vaste land een bus te regelen, dit keer naar Pattaya, kom ik dit keer van de koude kermis thuis. Shit, mijn planning loopt niet zoals ik het wil. De bus gaat pas de volgende ochtend. Ik baal enorm want een kennis verwacht mij vanavond. Een man die al heel wat jaartjes in Pattaya woont. Ik heb hem 5 jaar geleden leren kennen en wil graag een paar dagen met hem doorbrengen. Deze vertraging houdt in dat ik maar 1 nacht in Pattaya kan blijven. Tegelijk ben ik blij dat ik in mijn reis een beetje speling heb genomen voor het geval dat. Ik kom dus in ieder geval op tijd in Bangkok aan om naar Nederland te vliegen. En dat is uiteindelijk het allerbelangrijkste.

Ik boek een ticket voor de bus, vroeg in de ochtend. Daarna beland ik in een hostel met de naam Utopia. http://www.youtube.com/watch?v=oXuMeaYPmhY . http://www.isihanoukville.com/utopia-sihanoukville.html .Een overnachting in een 10 beddenkamer kost mij maar 3 euro. Vraag me niet hoe die kamer er uitziet. De meesten zouden hier echt niet willen slapen. Je ligt er matras aan matras. Met nog een beddenverdieping er boven. Je bagage kun je kwijt in een eigen kastkluisje. De reden dat ik hier toch ga slapen is dat dit hostel wel heel bijzonder is. Als je door de entreedeur loopt, loop je een binnen binnenterrein op. Artistiek beschilderd en ingericht, met bar en restaurantjes aan de zijkant. Een zwembad met een fontein van jongetjes waaruit het water uit hun piemeltjes loopt, grinnn. Overal zitjes en een paar biljarttafels. Utopia ligt een paar honderd meter van zee af. Ik stop mijn bagage weg, trek een bikini aan en geniet van het zwembad en mooie omgeving.

Sihanoukville is een echte badplaats. Er is hier veel te doen. Ik heb net genoeg dollars opgenomen voor vandaag en morgen. Morgen naar Thailand, ook weer leuk. Al heb ik wel het gevoel dat het einde van mijn vakantie nu heel snel dichterbij komt.