Naar huis

Half 4 in de ochtend sta ik met moeite op. Ik sleep mijn backpack mee naar de gezamenlijke badkamer, herschik daar de laatste dingetjes en fris mezelf op. Nelson zit bij de uitgang en boekt een Uber voor mij. Even later komt de slaperige Augustin er bij. Ik geef beiden een knuffel voordat ik de Uber in stap die mij weg brengt naar de airport.

Bij de controle van mijn paspoort heb ik een probleem. Huh? Blijkt dat ze bij de grens van Belize geen stempel hebben gezet. Ik word meegenomen naar een loket. Vol verbazing hoor ik dat ik zelf verantwoordelijk ben voor het niet zetten van de stempel, dat had ik moeten controleren. Ik moet een boete van ongeveer 100 dollar betalen. Ondertussen ben ik bang dat ik mijn vliegtuig mis en ga mee in wat ze van mij willen. Na het betalen regelen ze het voor mij dat ik verder door kan. Stelletje boeven, ik houd er een kater gevoel aan over.

Ik heb nog 20 uur voor de boeg voordat in Nederland aankom. 2 stops in Miami en Dallas, dus 3 vluchten. In Miami en Dallas heb ik alle tijd om rond te kijken bij het overstappen en het valt mij op hoe snauwerig de medewerkers zijn op de airports, doe dit, doe dat, waag het eens om tegen te spreken. De laatste vlucht heeft 2 uur vertraging, terwijl we al in het vliegtuig zitten. Iets met officiële documenten. Eindelijk vertrekken we dan.

Tijdens de vluchten probeer ik zo veel mogelijk te slapen. Zo gaat de tijd het snelste en ik hoop zo ook mijn jetlag zo veel mogelijk tegen te gaan.

Na een eeuwigheid kom ik aan op Schiphol. Mijn backpack komt er als laatste uit en eindelijk kan ik naar de trein op weg naar huis. Mijn mondkapje mag af na 20 uur.

Lekker naar huis, mijn eigen slaapkamer. Terug naar de normale dagelijkse dingetjes.

Tot slot

Dit was het laatste verslag op waarbenjij.nu.

Ik stap over op Polarsteps.com

Bij dit verslag staan ook met foto’s.

https://www.polarsteps.com/Dianc/4688510-guatemala-belize-cultuur-en-natuur